Απτάλικα... Πυρρίχειοι & Πεντοζάλικοι ρυθμοί, ζωντανά από χορευτές ψυχής και όχι χορογραφίας... Τσάμικα... Προξενεία... μπάντες... και προξενιά... ...Ο Μπαρμπα-Γιώργος προ και μετά Κωστόπουλου!
Και όλα αυτά γιατί ο Καραγκιόζης μας, αντέχει ακόμα!
Όλα αυτά στο ζεστό και μοναδικής ομορφιάς Γυάλινο Μουσικό Θέατρο σε μια Μουσικοθεατρική Γιορτή και όχι παράσταση! Γιορτάζει για δυο ώρες ολάκερη η Ελλάδα! Ο Τάκης Βαμβακίδης και η Φωτεινή Σαββατιανού «τυχαία» ανταμώσανε... εμπνεύστηκαν και με ασύλληπτο πάθος, μεράκι και ψυχή κατάφεραν να συγκινήσουν τους θεατές τους, όπου και αν βρέθηκαν έως τώρα στην Ελλάδα και ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για τη φιλόξενη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου της Αθήνας, από την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου και όλες τις Τετάρτες (12, 19, 26) του Δεκεμβρίου, στις 21:00.
Συντελεστές
Ιδέα - Σκηνοθεσία: Φωτεινή Σαββατιανού - Τάκης Βαμβακίδης Τάκης Βαμβακίδης, τραγούδι και ζωντανός Καραγκιόζης Φωτεινή Σαββατιανού, τραγούδι
στο πιάνο και το ακορντεόν ο μαέστρος, Θάνος Μπένος κιθάρα και τραγούδι ο τραγουδοποιός, Πασχάλης Τσέρνας κρουστά και τύμπανα (μια νταλίκα), Βλαδίμηρος Πέτσας κλαρίνο και φλογέρες (πλανόδιος και ΜΕΓΑΡίσιος), Θωμάς Δρόσος κοντραμπάσο: Στάθης Διαμαντίδης
στον μπερντέ ο καραγκιοζοπαίχτης, Ανδρέας Kαμπύλης
Η Μάγδα Βαρούχα επιστρέφει στο Σταυρό του Νότου Club τις Πέμπτες του Δεκέμβρη: 6, 13 και 20. Παρέα με τον Κώστα Μιχαλό, στήνουν ένα πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο από την αρχή ως το τέλος, επάνω στις επιρροές της, στα μουσικά της ερεθίσματα, τα γυρίσματα, τον λυγμό και την αισθαντική χροιά της. Κάτω από την άτυπη ταμπέλα του «εναλλακτικού έντεχνου», θα ακούσετε ποπ, λαϊκα αλλά και παραδοσιακά τραγούδια, βασισμένα σε διασκευές με ηλεκτρικό ήχο.
Μέσα από όλα αυτά τα μουσικά σκαλοπάτια, η Μάγδα θα μας οδηγήσει στα τραγούδια της που ντύνουν την ταυτότητά της ως ερμηνεύτρια, αλλά και δημιουργό και θα μας παρουσιάσει την πρώτη της ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά. «28» πια, όπως λέει και η ίδια. Νέος ήχος, νέα πρόσωπα, νέα μελωδικά «τεχνάσματα» και καταξιωμένοι μουσικοί, έρχονται να προκαλέσουν και να αποπλανήσουν τις Πέμπτες του Δεκέμβρη.
Σε μια συναρπαστική βραδιά μας προσκαλεί ο κοζανίτης μουσικός Μανώλης Κουτσουνάνος τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου στις 9 το βράδυ στο πλαίσιο της συναυλίας του «Από την Κοζάνη στη Νέα Υόρκη–M. Κουτσουνάνος: Ταξίδι από την παράδοση στην τζαζ». Στη σκηνή της Αίθουσας Βanquet δίνει ραντεβού με αγαπημένους φίλους του: τον διακεκριμένο βιμπραφωνίστα και πρώην μαθητή του, Χρήστο Ραφαηλίδη που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, και τους αναγνωρισμένους καλλιτέχνες Γιώτη Κιουρτσόγλου στο μπάσο, Γιώργο Τζούκα στο πιάνο, Βάσω Δημητρίου στην κιθάρα, Φώτη Τσιοτίκα στο κλαρίνο, Μιχάλη Γκατζιούρα στην τρομπέτα, Νίκο Καρδογιάννη στο τρομπόνι, Σωτήρη Κουτσουνάνο στα κρουστά και και Άννα Λινάρδου στο τραγούδι. Μια ξεχωριστή μουσική συνάντηση, πλημμυρισμένη από την απογειωτική ενέργεια που έχουν οι μπάντες χάλκινων πνευστών της Μακεδονίας, στο πλαίσιο της δημοφιλούς σειράς Γέφυρες (καλλιτεχνικός προγραμματισμός και επιμέλεια: Δημήτρης Μαραγκόπουλος).
«Από την Κοζάνη στη Νέα Υόρκη»
μέσα από τη ματιά του Μανώλη Κουτσουνάνου
«Αυτό το μουσικό ταξίδι είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μου ανάγκης και
επιθυμίας να ενώσω δύο κόσμους που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή και την
ύπαρξή μου [...]. Τα παραδοσιακά ακούσματα των παιδικών μου χρόνων στην πόλη της Κοζάνης όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω, τα βιώματα και οι παραστάσεις που τα συνοδεύουν, πάντα με συγκινούσαν και με συνάρπαζαν. Ήθελα λοιπόν να βρω τον τρόπο να παντρέψω αυτή την υπέροχη μουσική παράδοση με την τζαζ, που δίνει ένα απεριόριστο πεδίο έκφρασης, βάζοντας την προσωπική μου άποψη.»
«Όταν ήμουν παιδί, ένα κορίτσι απήχθη κοντά στο μέρος όπου ζούσαμε. Τη βίασαν και έμεινε έγκυος. Ήταν 12 ή 13 ετών. ‘Οταν η οικογένειά της τη βρήκε και παρατήρησε την εγκυμοσύνη της, τη σκότωσαν. Φοβήθηκα και θέλησα να δραπετεύσω από αυτή τη ζωή. Σκέφτηκα, είμαι η Αριάν, τι πρέπει να κάνω; Τι πρέπει να κάνω στο μέλλον; Τι είδος γυναίκας θέλω να είμαι; Σίγουρα, αν δεν πολεμήσεις για αυτόν τον σκοπό, θα ζήσεις σαν σκλάβα. Το λέω πάντα: ως γυναίκες δεν έχουμε άλλη επιλογή από αυτή τη ζωή (της μαχήτριας). Μαχόμαστε για να μπορούν οι άνθρωποι να ζουν με την κουλτούρα τους και τα δικαιώματά τους»: με τις λίγες αυτές φράσεις, η διοικήτρια Αριάν εξηγεί στο ντοκιμαντέρ “Commander Arian” της Ισπανίδας Άλμπα Σοτόρα (Alba Sotorra) πώς αποφάσισε να πολεμήσει για τα δικαιώματα των γυναικών και τελικά να στραφεί στον ένοπλο αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS, DAESH) στη Ροζάβα (δυτικό Κουρδιστάν), μια de facto αυτόνομη περιοχή στη Βόρεια και Βορειοδυτική Συρία, στα δυτικά του ποταμού Τίγρη, εκεί όπου βρίσκονται τα πολύπαθα καντόνια του Κομπάνι και του Αφρίν.
Η στροφή της στον ένοπλο αγώνα παραλίγο να αποβεί μοιραία: η “havel” (“φίλη”, “σύντροφος”, “συνοδοιπόρος” στα κουρδικά) Αριάν δέχτηκε πέντε σφαίρες και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της. Καθώς μια γυναίκα φρόντιζε τις πληγές της, προσπαθώντας να την αποτρέψει από το να τις δει, της λέει «άσε με να δω, είναι το σώμα μου» και λίγο μετά συνειδητοποιεί πως η μυρωδιά της άλλαξε αφότου τραυματίστηκε. Για καιρό στεκόταν με δυσκολία στα πόδια της. «Οι γιατροί μού έλεγαν “θα πεθάνεις” και τους έλεγα “όχι, δεν μπορώ να πεθάνω! Έχω πολλά ακόμη να κάνω”» λέει. Πράγματι, παρά τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό της, εξακολουθεί να μάχεται καθημερινά για αυτό που οι άνθρωποι στη Ροζάβα θεωρούν μια τεράστια κοινωνική αλλαγή, επισημαίνοντας ότι κατάφεραν να εδραιώσουν ένα σύστημα συμπροεδρίας με απόλυτη ισοτιμία ανδρών και γυναικών και μέσα από αυτό να εισάγουν μια σειρά άλλων καινοτομιών, όπως η κοινωνική κατοικία των γυναικών, οι ακαδημίες, τα κέντρα υγείας και οι συνεταιρισμοί.
Περίπου έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία, το 2012-2013 συγκεκριμένα, μια ομάδα γυναικών της κουρδικής αντίστασης δημιούργησε τις Μονάδες Προστασίας Γυναικών, που έγιναν διεθνώς γνωστές με το αρκτικόλεξο “YPJ” (προϋπήρχαν οι YPG, μονάδες προστασίας του λαού). Και η Αριάν, γύρω στα 30 τότε, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του συριακού πολέμου, να διοικεί μια γυναικεία μονάδα καθοδόν προς το Κομπάνι. Στόχος της; Η ελευθερία από το Ισλαμικό Κράτος. Όχι μόνο η δική της, αλλά και της επόμενης γενιάς γυναικών. Χρειάζεται βέβαια να διευκρινιστεί ότι ο αγώνας των γυναικών της Ροζάβα δεν ήταν ένας αγώνας που “ξεπήδησε” αίφνης μέσα από τις στάχτες του πολέμου στη Συρία, αφού ο “σπόρος” προϋπήρχε, αναπτύχθηκε ιδεολογικά μέσα από πολλά χρόνια “πρακτικής επανάστασης”, όπως παρατηρεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ, Άλμπα Σοτόρα.
«Όσα έχουμε πετύχει απειλούνται. Ακούστε τη φωνή μας»
Το ντοκιμαντέρ «Commander Arian» της Άλμπα Σοτόρα προβλήθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλλες, σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου. Μετά την προβολή του, η Αριάν έκανε παρέμβαση μέσω Skype κι περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ροζάβα λέγοντας ότι οι συνθήκες είναι δύσκολες και οι επιθέσεις καθημερινές: «Πολεμάμε εδώ και έξι χρόνια με πολλές θυσίες όχι μόνο Κούρδων αλλά και από άλλες αραβικές και ευρωπαϊκές χώρες. Ζητώ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ακουστεί η φωνή μας και από όλους τους πολιτικούς θεσμούς να δράσουν ώστε να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα εναντίον των Κούρδων. Πολεμήσαμε σκληρά εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και σχεδόν το νικήσαμε, όπως είδε όλος ο κόσμος. Όμως η Τουρκία μας επιτίθεται και ενισχύει έτσι το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο συνεχίζει τις σφαγές. Ζητούμε από όσους πιστεύουν στην ελευθερία και στην αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας για να σταματήσουν αυτές οι βαρβαρότητες. Όλα όσα έχουμε πετύχει απειλούνται και δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξουν» είπε και ζήτησε ανθρωπιστική βοήθεια ενόψει του χειμώνα ώστε όλοι «να μπορέσουν να αντέξουν και να συνεχίσουν να μάχονται για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές αξίες που παλεύουμε να προστατεύσουμε».
Η Άλμπα Σοτόρα έζησε επί χρόνια με τις γυναίκες του YPJ, προκειμένου να ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ της με κεντρικό πρόσωπο την Αριάν. «Φτιάχνοντας αυτή την ταινία έμαθα πολλά για το θάρρος και την κούραση. Πολλές φορές νόμιζα ότι δεν θα αντέξω, αλλά έβλεπα την Αριάν να συνεχίζει και να βοηθά. Να μην παραιτείται. Αυτά τα τρία χρόνια που πέρασα δίπλα στην Αριάν άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο και τη θέση μου σε αυτόν ως γυναίκα. Τώρα πια πιστεύω ότι εμείς οι γυναίκες μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο» δήλωσε η Σοτόρα.
«Είμαι γυναίκα, είμαι κινηματογραφίστρια, έχω καθήκον να βρεθώ εκεί!»
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Άλμπα Σοτόρα εξηγεί πώς αποφάσισε να ταξιδέψει στη Βόρεια Συρία, για να γυρίσει αυτό το ντοκιμαντέρ σε ένα περιβάλλον ακραίων συνθηκών, ζώντας επί τρία ολόκληρα χρόνια δίπλα στις παθιασμένες με τον σκοπό τους γυναίκες του UPJ: όπως λέει, αρχικά παρακολουθούσε τον YPJ μέσω των ειδησεογραφικών δελτίων, αλλά ένιωσε ότι ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζονταν οι γυναίκες αυτές ήταν λίγο επιπόλαιος και ίσως και λίγο λανθασμένος. «Σκέφτηκα “είμαι γυναίκα, είμαι κινηματογραφίστρια”, πρέπει να βρεθώ εκεί! Είχα δε συνδεθεί με τον κουρδικό αγώνα και το γυναικείο κίνημα στο Κουρδιστάν στο παρελθόν, με μια άλλη ταινία. Ήθελα λοιπόν να βρίσκομαι εκεί, το ένιωσα καθήκον μου ως γυναίκα, ως κινηματογραφίστρια και ως φεμινίστρια, θέλησα επίσης να βρίσκομαι εκεί προσωπικά, γιατί από μακριά όλο αυτό έμοιαζε απίστευτο, ακατανόητο. Τελικά, αυτή η ταινία ήταν μια από τις εντονότερες στιγμές της ζωής μου» μας λέει χαρακτηριστικά.
Τι είναι διατεθειμένοι να χάσουν οι άνθρωποι, για να κερδίσουν την ελευθερία;
Ερωτηθείσα τι -κατά τη γνώμη της- είναι διατεθειμένοι να χάσουν οι άνθρωποι, προκειμένου να κερδίσουν την ελευθερία τους, απαντά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ χωρίς δεύτερη σκέψη: «Τα πάντα! Γιατί ο αγώνας σου δεν είναι για τη δική σου ελευθερία μόνο. Μάχεσαι για την ελευθερία της κοινότητάς σου, των συνανθρώπων σου, γα τους ανθρώπους γενικά. Οι γυναίκες αυτές είναι έτοιμες να δώσουν τη ζωή τους, ώστε η επόμενη γενιά γυναικών να ζει με διαφορετικό τρόπο, ώστε οι ίδιες οι συναγωνίστριές τους να ζουν με διαφορετικό τρόπο. Είναι ένας πολύ μεγάλος συμβιβασμός αυτός που κάνεις, αλλά ταυτόχρονα είναι ένας συμβιβασμός που γίνεται υπό συνθήκες πολύ- πολύ βαριάς αδικίας. Όταν λοιπόν νιώθεις ότι αυτή η αδικία δεν διαπράττεται μόνο σε βάρος σου, αλλά και σε βάρος των συνανθρώπων σου, νομίζω ότι τότε ακριβώς γίνεσαι πιο γενναίος και είσαι πιο έτοιμος να θυσιάσεις πολλά πράγματα για να σταματήσει η αδικία».
“Παρατώντας τα”. Όχι από φόβο, αλλά από εξάντληση
Πόσο νέες προσχωρούν στο YPJ οι Κούρδισσες; Και πόσες τελικά τα παρατούν από φόβο, όταν δουν τι συμβαίνει στην πρώτη γραμμή; «Στην πρώτη γραμμή» εξηγεί η Άλμπα Σοτόρα «δεν υπάρχουν γυναίκες κάτω των 18 ετών. Η …γηραιότερη ήμουν εγώ, που ήμουν 34-35 ετών το 2015. Τα κορίτσια κάτω των 18, που συνήθως προσχωρούν στον YPJ για να αποφύγουν γάμους ή ενδοοικογενειακή βία ή απλά συμμετέχουν γιατί νιώθουν έντονα αυτή την επιθυμία, κρατιούνται μακριά από την πρώτη γραμμή, κάπου όπου μπορούν για παράδειγμα να πάνε σχολείο (…). Δεν τα παρατούν τόσο πολλές στην πραγματικότητα. Κι αυτές που τα παρατούν, δεν το κάνουν τόσο από φόβο, όταν βλέπουν τη ζωή στην πρώτη γραμμή, έχω δει περισσότερες να τα παρατούν από εξάντληση. Για την ακρίβεια ένα από τα πιο σοκαριστικά πράγματα εκεί είναι η αντοχή τους, πώς κρατούν το ηθικό τους υψηλό, γιατί μερικές φορές η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Γιατί υπάρχουν στιγμές, όπως κατά την πρόσφατη τουρκική επίθεση στο Αφρίν, που πολλές φίλες και φίλοι σκοτώνονται, στιγμές που λες “γουάου, γιατί πολεμάμε, όλη αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε είναι τόσο εύκολο να συντριβεί από ένα τόσο ισχυρό κράτος” και τότε, σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον αγώνα». Κατά την Αριάν, πολλοί άνθρωποι στη Ροζάβα σήμερα χάνουν τη ζωή τους όχι από κάποια σφαίρα στη διάρκεια των συγκρούσεων, αλλά κυρίως εξαιτίας ναρκών. Υπάρχουν πολλές νάρκες, όπως παρατηρεί.
Μια ουτοπία που έγινε πραγματικότητα και κίνητρο αντίστασης
Από την άλλη όμως, παρατηρεί η Ισπανίδα κινηματογραφίστρια, τις περισσότερες φορές το ηθικό είναι υψηλό. Για παράδειγμα, «το Κομπάνι καταστράφηκε πριν λίγα χρόνια, αλλά σήμερα έχει ήδη ανοικοδομηθεί πλήρως και πολλά πράγματα συμβαίνουν εκεί, χάρη στην αντίσταση αυτών των ανθρώπων. Έσωσαν την πόλη και κατόρθωσαν να έχουν εκεί αυτό το σύστημα για το οποίο αγωνίζονται, ονομάζεται “δημοκρατικός συνομοσπονδισμός” και συνηγορεί υπέρ της χειραφέτησης των γυναικών, της οικολογίας και της ισότητας. Και το σύστημα λειτουργεί, η ευκαιρία να εφαρμοστούν όλες αυτές οι ιδέες έμοιαζε ουτοπία πριν, αλλά τώρα λειτουργεί. Κι αυτό τις ενθαρρύνει να συνεχίζουν».
Πώς άλλαξε ο τρόπος που η κοινωνία στη Ροζάβα αντιμετωπίζει τις γυναίκες
Άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία στη Ροζάβα αντιμετωπίζει τις γυναίκες; «Υπήρξε ριζικός μετασχηματισμός στην αντίληψη της κοινωνίας για τις γυναίκες, γιατί οι γυναίκες ηγούνται αυτής της επανάστασης. Οι βασικές διοικήτριες της αντίστασης στο Κομπάνι ήταν γυναίκες και στους πιο υψηλούς βαθμούς του στρατού οι γυναίκες κατέχουν ηγετικές θέσεις. Και οι άνθρωποι της περιοχής, που όχι απλά είδαν τις γυναίκες να μάχονται για τα εδάφη τους, αλλά και να τα κερδίζουν, δεν υπάρχει κάτι που να μπορούν να αμφισβητήσουν πλέον. Εννοώ, πώς μπορούν να αμφισβητήσουν τώρα το δικαίωμα των γυναικών να κάνουν επιλογές και να αποφασίζουν για το μέλλον τους και το μέλλον των συνανθρώπων τους; (…) Είναι εκπληκτικό το πόσα επετεύχθησαν μέσα σε λίγα χρόνια και υπό συνθήκες πολέμου, ιδίως σε όρους χειραφέτησης των γυναικών και διασφάλισης των δικαιωμάτων τους. Είναι εκπληκτικό ότι οι γάμοι παιδιών, που ήταν κάτι υπέρ-συνηθισμένο, σταματούν. Ότι οι γάμοι από εξαναγκασμό επίσης σταματούν. Ότι οι δολοφονίες τιμής, κάποτε κοινές στην περιοχή, έχουν καταλυθεί. Ότι η βία κατά των γυναικών, που ήταν “κανονικότητα”, τώρα είναι πλήρως ελεγχόμενη και παρακολουθείται, ότι υπάρχουν κοινωνικές κατοικίες για την προστασία των γυναικών, που ονομάζονται “malajin”, σε κάθε γειτονιά και διοικούνται από γυναίκες της γειτονιάς (…) Όλα αυτά είχαν τεράστιο αντίκτυπο στη θέση των γυναικών. Σήμερα, ακόμη και τα περιστατικά βίας εναντίον τους δεν είναι πολλά, γιατί οι άντρες φοβούνται πλέον και γνωρίζουν ότι δεν έχουν ασυλία όταν ασκούν βία» απαντά η Σοτόρο.
Γιατί βρίσκεσαι εδώ απόψε; είναι το τελευταίο ερώτημα προς την Ισπανίδα σκηνοθέτιδα. «Είμαστε εδώ για να ζητήσουμε την επίγνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της ΕΕ γενικά. Όταν έγινε η επίθεση στο Αφρίν, η ΕΕ γύρισε από την άλλη και δεν κατήγγειλε αυτό που γινόταν. Βρίσκομαι εδώ σήμερα, προκειμένου να ζητήσω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υψώσει τη φωνή του ενάντια στην αδικία και ιδίως ενάντια στην αδικία που διαπράττει το τουρκικό κράτος εναντίον της Ροζάβα» τονίζει.
«Ένα πρότυπο μοντέλο ειρήνης στη Μέση Ανατολή»
Το ντοκιμαντέρ “Commander Arian” είναι αφιερωμένο στην Άννα Κάμπελ, μια Βρετανίδα που στις 15 του περασμένου Μαρτίου έχασε τη ζωή της, σε ηλικία μόλις 26 ετών, στη διάρκεια βομβαρδισμού στο Αφρίν, όπου πήγε ως εθελόντρια να πολεμήσει στο πλευρό των Κουρδισσών. Ο πατέρας της, o μουσικός Ντιρκ Κάμπελ (Dirck Campbell), βρέθηκε κι αυτός στις Βρυξέλλες, για τον ίδιο λόγο με την Άλμπα Σοτόρα. «Εάν η Ροζάβα χαθεί μετά τον πόλεμο, εάν συντριβεί από τον Άσαντ, θα χαθεί μαζί της και ένα πρότυπο μοντέλο ειρήνης στη Μέση Ανατολή» δηλώνει.
«Δεν είμαι πια ο Ντιρκ Κάμπελ, αλλά ο πατέρας της Άννα και ο σκοπός της είναι ο σκοπός μου»
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ντιρκ Κάμπελ σημείωσε: «Βρίσκομαι σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο, γιατί θέλω να βοηθήσω τον κόσμο να καταλάβει την πολιτική κατάσταση εκεί. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για την κόρη μου, δεν γυρίζει πίσω. Ακόμη και το σώμα της κείτεται στο χώμα της Ροζάβα, πιθανότατα σε εκατοντάδες κομμάτια, και ακόμη δεν μπορώ να διεκδικήσω την επιστροφή του στην Αγγλία. Αυτό όμως, δεν είναι σημαντικό, δεν θα ήταν σημαντικό για την Άννα να επιστρέψει το σώμα της στην Αγγλία. Αυτό που θα ήταν σημαντικό για την Άννα θα ήταν να υποστηρίξει και ο υπόλοιπος κόσμος τον σκοπό για τον οποίο η ίδια και χιλιάδες Κούρδοι θα ήταν έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους. Θα έκανα οτιδήποτε στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μου, για να στρέψω την προσοχή εκεί. Αυτό μπορώ να κάνω για την Άννα τώρα. Δεν μπορούσα να την εμποδίσω να πάει, δεν μπορούσα να εμποδίσω το θάνατό της, αλλά μπορώ να κάνω τον σκοπό της σκοπό μου. Δεν είμαι πια ο Ντιρκ Κάμπελ. Είμαι ο πατέρας της Άννα και ο σκοπός της είναι ο σκοπός μου…»
Ένας Κινέζος επιστήμονας ισχυρίζεται ότι βοήθησε να έλθουν στον κόσμο τα πρώτα στον κόσμο γενετικά τροποποιημένα μωρά, δίδυμα κορίτσια που γεννήθηκαν αυτό τον μήνα και των οποίων το DNA ο ίδιος είχε προηγουμένως τροποποιήσει στο στάδιο του εμβρύου.
Η ανακοίνωση έγινε από τον ίδιο, στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου γενετικής στο Χονγκ Κονγκ, μία μέρα πριν την επίσημη έναρξή του, καθώς και σε αποκλειστική συνέντευξή του στο πρακτορείο Associated Press.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει ανεξάρτητη επιβεβαίωση των ισχυρισμών του, ούτε σχετική επιστημονική δημοσίευση, συνεπώς είναι δύσκολο να υπάρξει επαλήθευση των ισχυρισμών του. Αν όμως είναι αληθινοί, τότε θα πρόκειται για σημαντική επιστημονική εξέλιξη, με «παρενέργειες» στο πεδίο της βιοηθικής.
Η διεθνής επιστημονική κοινότητα μέχρι σήμερα θεωρεί πρόωρη μια τέτοια τροποποίηση σε ανθρώπους, γι' αυτό περιορίζεται σε πειραματόζωα, καθώς υπάρχει κίνδυνος η γενετική τροποποίηση να περάσει σε μελλοντικές γενιές και να έχει αρνητική επίδραση σε άλλα γονίδια.
Ο Κινέζος ερευνητής Χε Τζιανκούι, ο οποίος έχει σπουδάσει σε αμερικανικά πανεπιστήμια και σήμερα είναι ερευνητής στο Νότιο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας στη Σεντσέν, καθώς επίσης ιδρυτής δύο εταιρειών γενετικής, δήλωσε ότι, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ακριβείας CRISPR-Cas9, τροποποίησε γενετικά τα έμβρυα επτά ζευγαριών που είχαν κάνει εξωσωματική σε κλινική γονιμότητας. Μέχρι σήμερα, έχει γεννήσει ένα από αυτά τα ζευγάρια (τα δίδυμα κορίτσια).
Στόχος της γενετικής τροποποίησης δεν ήταν η πρόληψη ή η θεραπεία κάποιας γενετικής πάθησης, αλλά η επέμβαση στο γονιδίωμα του εμβρύου, ώστε να αποκτήσει ένα χαρακτηριστικό που ελάχιστοι άνθρωποι έχουν: τη φυσική ικανότητα να αναπτύσσουν αντίσταση σε μια πιθανή μελλοντική μόλυνση από τον ιό HIV του AIDS.
Ο Χε ανέφερε ότι οι γονείς των τροποποιημένων εμβρύων αρνήθηκαν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους ή να παραχωρήσουν συνέντευξη και ο ίδιος δεν αποκάλυψε ούτε πού ζουν, ούτε πού έγινε η γενετική τροποποίηση. Όπως είπε, «νιώθω μεγάλη ευθύνη» και τόνισε ότι «η κοινωνία θα αποφασίσει τι θα κάνει από δω και πέρα», κατά πόσο δηλαδή θα επιτρέψει ή όχι τέτοιες επεμβάσεις στο εμβρυικό DNA.
Μερικοί άλλοι επιστήμονες δήλωσαν έκπληκτοι από τους ισχυρισμούς του Χε και καταδίκασαν την πρωτοβουλία του. Για «πείραμα στα ανθρώπινα όντα που είναι ηθικά απαράδεκτο», έκανε λόγο ο γενετιστής δρα Κίραν Μουσουνούρου του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, ενώ ο δρ Έρικ Τόπολ του Ινστιτούτου Ερευνών Scripps της Καλιφόρνια είπε ότι «είναι κάτι υπερβολικά πρόωρο. Έχουμε να κάνουμε με τις 'οδηγίες λειτουργίας' ενός ανθρώπινου όντος. Δεν είναι κάτι ασήμαντο».
Όμως ο επιφανής γενετιστής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τζορτζ Τσερτς δήλωσε σύμφωνος με τέτοια πειράματα, εφόσον αφορούν τον ιό HIV που αποτελεί μεγάλη απειλή δημόσιας υγείας.
Μέχρι σήμερα η τεχνική επεξεργασίας του γονιδιώματος CRISPR-Cas9 είχε δοκιμασθεί μόνο σε ενήλικες με στόχο τη θεραπεία κληρονομικών παθήσεων που βασίζονται σε κάποιο ελαττωματικό γονίδιο. Όμως η τροποποίηση του σπερματοζωαρίου, του ωαρίου ή του εμβρύου είναι διαφορετική υπόθεση. Στις ΗΠΑ επιτρέπονται τέτοιες έρευνες μόνο σε εργαστήρια, αλλά η Κίνα δεν τις έχει απαγορεύσει (απαγορεύει όμως την ανθρώπινη κλωνοποίηση).
Ο Χε, ο οποίος συνεργάζεται με τον Αμερικανό καθηγητή Μάικλ Ντιμ του Πανεπιστημίου Ράις, είχε πειραματισθεί για αρκετά χρόνια σε ζώα και σε ανθρώπινα έμβρυα στο εργαστήριό του, προτού επιχειρήσει να κάνει γενετική τροποποίηση σε έμβρυα που επρόκειτο να γεννηθούν. Δήλωσε ότι, επειδή το AIDS εξελίσσεται σε σοβαρό πρόβλημα στην Κίνα, επέλεξε να απενεργοποιήσει το γονίδιο CCR5 που μέσω μιας πρωτεΐνης βοηθά τον ιό HIV να μολύνει τα κύτταρα.
Είπε ότι στόχος του είναι να προσφέρει σε ζευγάρια που έχουν μολυνθεί από τον HIV, την ευκαιρία να αποκτήσουν ένα παιδί, το οποίο θα έχει πλέον φυσική αντίσταση έναντι του ιού. Βρήκε έτσι ζευγάρια εθελοντές για τη γενετική τροποποίηση μέσω μιας οργάνωσης του Πεκίνου για το AIDS, αλλά δεν είναι σαφές κατά πόσο οι συμμετέχοντες έλαβαν πλήρη γνώση των πιθανών κινδύνων (ο ίδιος ο Χε διαβεβαιώνει ότι αυτό συνέβη).
Η δωρεάν γενετική τροποποίηση έγινε κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση και αφότου τα γονιμοποιημένα έμβρυα ήσαν τριών έως πέντε ημερών. Τα ζευγάρια είχαν την επιλογή να προχωρήσουν στην εμφύτευση τροποποιημένου ή μη εμβρύου. Συνολικά, τροποποιήθηκαν 16 έμβρυα και, από αυτά, 11 εμφυτεύθηκαν, εωσότου υπάρξει η πρώτη επιτυχής κύηση.
Ο Χε υποστήριξε ότι, όπως έδειξαν τα τεστ, δεν φαίνονται να υπάρχουν αλλαγές σε άλλα γονίδια πέρα από αυτό στο οποίο έγινε η τροποποίηση. Επίσης ανέφερε ότι μελλοντικές απόπειρες θα γίνουν μόνο όταν αυτή η πρώτη απόπειρα αναλυθεί και αποδειχθεί ασφαλής.
'Αλλοι πάντως επιστήμονες δήλωσαν ότι είναι πρόωρο να ειπωθεί αν η γενετική τροποποίηση θα «δουλέψει» παρέχοντας όντως ανοσία έναντι του HIV ή αν άλλα γονίδια θα υποστούν ανεπιθύμητες επιπτώσεις. Το πιο πιθανό, κατά τον Τσερτς, είναι ότι η μόλυνση από HIV δεν θα αποτραπεί με την τροποποίηση αυτή, που θεωρείται ανεπαρκής.
Πέθανε σήμερα στη Ρώμη σε ηλικία 77 ετών έπειτα από μακρά ασθένεια ο διάσημος σκηνοθέτης και διανοούμενος Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Ποιητής, παραγωγός, σκηνοθέτης βραβευμένων ταινιών και ντοκιμαντέρ, υπήρξε ένας άνθρωπος που επηρέασε, με την παρουσία και τη δημιουργικότητα του την ιταλική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Σε ηλικία 20 μόλις ετών απέσπασε το έγκυρο λογοτεχνικό βραβείο Βιαρέτζιο, ενώ στον κινηματογράφο εργάσθηκε αρχικά ως βοηθός του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και δημιουργός ντοκιμαντέρ. Όπως γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubbica, το «φαινόμενο Μπερτολούτσι» εξερράγη το 1972 με το έργο "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι", το όλο σκάνδαλο που δημιουργήθηκε και φυσικά τη σχετική λογοκρισία.
Η ιταλική εφημερίδα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε «μεσαιωνική πυρά στην οποία πέταξαν το φιλμ». Κάτι όμως που δημιούργησε και την διεθνή φήμη του σκηνοθέτη. Παράλληλα, το 1987 ο Μπερτολούτσι καταφέρνει να κερδίσει οκτώ Όσκαρ με τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα», ένα έργο που του ανοίγει τις πύλες τις Κίνας και τον επιβάλλει στο διεθνές στερέωμα.
Από τις πιο διασημότερες ταινίες του ήταν το «Τσάι στη Σαχάρα» και "Io ballo da sola", ένας ύμνος στην αξία της ζωής. «Πρόκειται για τον κορυφαίο δημιουργώ της ιταλικής Νουβέλ Βάγκ», γράφει σήμερα ο Τύπος.
Το 2003 με το "Οι Ονειροπόλοι" ο Μπερτολούτσι «επιστρέφει» στο 1968, αλλά σε μια εντελώς ιδιωτική διάσταση με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν την σεξουαλική τους ταυτότητα. Το 2012, ο μεγάλος ιταλός σκηνοθέτης γυρίζει το τελευταίο του έργο στην Ρώμη, «Εγώ και εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών.
Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι έζησε, κατά κύριο λόγο, στην Αιώνια Πόλη και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα συνεδριάσει σήμερα εκτάκτως για να συζητήσει σχετικά με τη σοβαρή στρατιωτική κλιμάκωση ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, αφού οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις συνέλαβαν χθες τρία ουκρανικά πολεμικά πλοία στο στενό του Κερτς, ανέφεραν διπλωμάτες. Την έκτακτη σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ ζήτησαν τόσο η Ρωσία, όσο και η Ουκρανία, κατά τις ίδιες πηγές. Η Μόσχα ζήτησε η συνεδρίαση να γίνει στις 11:00 (18:00 ώρα Ελλάδας), διευκρίνισε ένας διπλωμάτης στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Το Κίεβο κατήγγειλε μια «άφρονα ενέργεια της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας» και υποστήριξε ότι αυτή η «επίθεση» ήταν «προμελετημένη». Η Μόσχα επιβεβαίωσε τη σύλληψη των τριών μικρών ουκρανικών πολεμικών και τη «χρήση όπλων», κατηγορώντας τα σκάφη του ουκρανικού ΠΝ ότι επιδίδονταν σε «παράνομες ενέργειες» και έκαναν «επικίνδυνους ελιγμούς» στα «ρωσικά χωρικά ύδατα». Στην αναμέτρηση της Κυριακής τραυματίστηκαν τρεις ουκρανοί ναύτες σύμφωνα με τη Μόσχα, έξι κατά το Κίεβο.
Το στενό του Κερτς, η μοναδική θαλάσσια οδός που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με την Αζοφική Θάλασσα, αποτελεί πόρο τεράστιας στρατηγικής σημασίας για τη Ρωσία όσο και για την Ουκρανία.
Το στενό του Κερτς άνοιξε ξανά για τη ναυσιπλοΐα
Οι αρχές της Ρωσίας άνοιξαν ξανά το στενό του Κερτς, κοντά στην Κριμαία, για τη ναυσιπλοΐα, μετά τη σύλληψη τριών μικρών πλοίων του ουκρανικού Πολεμικού Ναυτικού, μετέδωσε το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA, επικαλούμενο τον γενικό διευθυντή της εταιρείας των λιμένων της Κριμαίας, τον Αλεξέι Βολκόφ.
Οι ρωσικές αρχές απέκλεισαν το στενό, στα ανοικτά της Κριμαίας, περιοχής που έχει προσαρτήσει η Ρωσία, αφού προχώρησαν στη σύλληψη δύο μικρών πολεμικών και ενός ρυμουλκού του ουκρανικού ΠΝ, διότι-σύμφωνα με τη Μόσχα -εισήλθαν παράνομα στα ρωσικά χωρικά ύδατα κι έκαναν επικίνδυνους ελιγμούς. Τρεις ναύτες τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τη ρωσική κυβέρνηση, έξι κατά το Κίεβο. «Η διέλευση μέσω του στενού του Κερτς άνοιξε» ξανά, δήλωσε ο Βολκόφ, σύμφωνα με το RIA.
Σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας όλες οι μονάδες των ουκρανικών ένοπλων δυνάμεων
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας τέθηκαν σε κατάσταση πλήρους πολεμικής ετοιμότητας με διαταγή του επικεφαλής του γενικού επιτελείου, γνωστοποίησε σήμερα η υπηρεσία Τύπου του υπουργείου Άμυνας της χώρας, εν μέσω της σοβαρής κλιμάκωσης της έντασης με τη Ρωσία.
Μετά «την απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας για την κήρυξη στρατιωτικού νόμου, ο επικεφαλής του γενικού επιτελείου (...) διέταξε όλες οι μονάδες των ουκρανικών ένοπλων δυνάμεων να τεθούν σε κατάσταση πλήρους πολεμικού συναγερμού», ανέφερε η ανακοίνωση Τύπου.
Εξαιτίας της κρίσης στο στενό του Κερτς, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Ολεξάντρ Τουρτσίνοφ εισηγήθηκε την επιβολή στρατιωτικού νόμου καθ' άπασα την ουκρανική επικράτεια για 60 ημέρες, πρόταση που ενέκρινε ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο. Την απόφαση πρέπει όμως να επικυρώσει η Βερχόβνα Ράντα, η Βουλή της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Βουλής, τον Αντρίι Παρουμπίγ, η ολομέλεια θα συνεδριάσει εκτάκτως για να εγκρίνει το μέτρο στις 16:00.
Διαδηλώσεις εθνικιστών στην Ουκρανία
Ουκρανοί εθνικιστές διαδήλωσαν μπροστά στο κτίριο του προξενείου της Ρωσίας στο Λβιβ τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, βάζοντας φωτιά σε ελαστικά αυτοκινήτων που κατόπιν κύλησαν ως τον φράκτη που περιβάλλει το κτίριο της διπλωματικής αποστολής, μετέδωσε ουκρανικός τηλεοπτικός σταθμός. «Ακτιβιστές καίνε ελαστικά αυτοκινήτων μπροστά στο ρωσικό προξενείο στο Λβιβ», μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός «Κανάλι 24». Σύμφωνα με την ίδια πηγή, πρόκειται για μέλη εθνικιστικών οργανώσεων που διαμαρτύρονται για τα γεγονότα στο στενό του Κερτς.
Παρόμοια κινητοποίηση σημειώθηκε μπροστά στη ρωσική πρεσβεία στο Κίεβο. Και σε αυτή τη διαδήλωση, ο βασικός όγκος των συμμετεχόντων ήταν μέλη διαφόρων ουκρανικών εθνικιστικών οργανώσεων. Οι διαδηλωτές σφυροκόπησαν το κτίριο με δεκάδες καπνογόνα, αλλά η προσπάθεια τους να βάλουν φωτιά σε ελαστικά αυτοκινήτων και κατόπιν να τα κυλήσουν προς το κτίριο εμποδίστηκε από την αστυνομία.
ΕΕ και NATO καλούν να υπάρξει «αποκλιμάκωση»
Η ΕΕ και το NATO απηύθυναν το βράδυ της Κυριακής έκκληση να υπάρξει άμεσα «αποκλιμάκωση» στη Θάλασσα του Αζόφ και απαίτησαν από τη Ρωσία να «αποκαταστήσει την ελευθερία της διέλευσης» στο στενό του Κερτς. «Αναμένουμε από τη Ρωσία να αποκαταστήσει την ελευθερία της διέλευσης στο στενό του Κερτς και καλούμε όλα τα μέρη να ενεργήσουν με τη μέγιστη αυτοσυγκράτηση προκειμένου να υπάρξει άμεση αποκλιμάκωση της κατάστασης», ανέφερε η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ανακοίνωσή της. Ο Οργανισμός του Συμφώνου του Βόρειου Ατλαντικού απηύθυνε επίσης έκκληση προς τα δύο μέρη να επιδείξουν «αυτοσυγκράτηση» ώστε να υπάρξει «αποκλιμάκωση», μέσω μιας εκπροσώπου του.
Το ουκρανικό Πολεμικό Ναυτικό κατηγόρησε την Κυριακή τη Ρωσία ότι κατέλαβε τρία πολεμικά πλοία του αφού άνοιξε πυρ εναντίον τους, τραυματίζοντας ναύτες, στο στενό του Κερτς, το οποίο χωρίζει την Κριμαία από τη Ρωσία κι επιτρέπει την πρόσβαση στη Θάλασσα του Αζόφ.
Οι εξελίξεις στη Θάλασσα του Αζόφ δείχνουν σε τι μπορεί να οδηγήσει «η περιφρόνηση βασικών κανόνων της διεθνούς συνεργασίας», έκρινε η ΕΕ σε ανακοίνωσή της, τονίζοντας ότι «η κατασκευή της γέφυρας του Κερτς (σ.σ. από τη Ρωσία) έγινε χωρίς τη συναίνεση της Ουκρανίας και αποτελεί νέα παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας» της χώρας αυτής. Η ΕΕ «δεν αναγνωρίζει και δεν θα αναγνωρίσει την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία», καταλήγει η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).
Το NATO από την πλευρά του τόνισε ότι «υποστηρίζει απόλυτα την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος πλοήγησης στα χωρικά της ύδατα» και προέτρεψε «τη Ρωσία να εγγυηθεί ανεμπόδιστη πρόσβαση στα ουκρανικά λιμάνια στη Θάλασσα του Αζόφ, συμμορφούμενη προς το διεθνές δίκαιο».
Η κοινή επιμέλεια, η εναλλασσόμενη κατοικία και επιμέλεια, τα δικαιώματα των παιδιών με επίκεντρο το ίδιο το συμφέρον τους μετά τον χωρισμό ή το διαζύγιο των γονέων τους ήταν τα θέματα που συζητήθηκαν στο διεθνές συνέδριο του Μηχανισμού Συμβολής στη Σταθερότητα και την Ειρήνη της ΕΕ (ICSP) που έλαβε χώρα στο Συμβούλιο της Ευρώπης (22-23 Νοεμβρίου 2018) στο πλαίσιο της κοινωνικής δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων του παιδιού.
Υπό την αιγίδα της αναπληρώτριας Γενικής Γραμματέως, Γ. Μπαϊτίνι-Ντραγκόνι, το συνέδριο, φέρνοντας σε επαφή διεθνούς φήμης εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένων δικαστών, καθηγητών νομικής, κοινωνιολόγων, ειδικών της δημόσιας υγείας και των εκπροσώπων των μεγάλων κυβερνήσεων και διεθνών δομών, επικεντρώθηκε στο πώς και οι δύο γονείς, ακόμη και μετά από ένα χωρισμό ή ένα διαζύγιο, πρέπει και μπορούν να διαδραματίσουν ζωτικό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους.
Μεγάλη έμφαση δόθηκε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου στο θέμα της κατοικίας του παιδιού μετά τον χωρισμό ή διαζύγιο των γονιών του, όπου εξετάστηκαν οι μέχρι τώρα πρακτικές και τάσεις στις ευρωπαϊκές χώρες και συζητήθηκαν προτάσεις για πιο προσαρμοσμένες πρακτικές στο μέλλον, καθώς το θέμα αυτό απασχολεί ολοένα και περισσότερες χώρες στην ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Η μέχρι τώρα πρακτική και τάση στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ορίζει μία κύρια κατοικία του παιδιού σε έναν από τους δύο γονείς, συνήθως τη μητέρα, με δικαίωμα επίσκεψης του πατέρα δύο μέρες κάθε δεκαπενθήμερο. Αυτή η πρακτική έχει αρχίσει να αλλάζει στις σκανδιναβικές χώρες, το Βέλγιο και τη Γαλλία όπου σε μερικές περιπτώσεις έχουν κατατεθεί νέες προτάσεις νόμου και σε άλλες, έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται η κοινή/εναλλασσόμενη επιμέλεια και κατοικία του παιδιού, όπου το παιδί έχει δύο κύριες κατοικίες (time sharing), δηλαδή μία κατοικία ανά γονέα και περνάει εναλλάξ ισάξιο χρόνο με την μητέρα και με τον πατέρα του.
Σημειώνεται ότι η Διεθνής Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού (ΔΣΔΠ) προβλέπει τη δυνατότητα τα παιδιά να μπορούν να συνεχίσουν τις σχέσεις του ισάξια και ισοδύναμα και με τους δύο γονείς ορίζοντας το δικαίωμα διατήρησης των τακτικών σχέσεων και με τους δύο γονείς ως εξής:
"Το δικαίωμα ενός παιδιού που χωρίζεται από έναν ή και από τους δύο γονείς να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεση επαφή με τους δύο γονείς, εκτός αν είναι αντίθετο προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού."
Επιπλέον, πρόσφατες μελέτες δείχνουν σαφώς ότι η διαρκής σχέση των παιδιών και με τους δύο γονείς είναι ευεργετική, ανεξαρτήτως ηλικίας και της κατάστασής τους, οι οποίες, σε συνδυασμό με τη ΔΣΔΠ αλλά και την εξέλιξη της κοινωνίας, εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη για μεταρρύθμιση των πρακτικών και των νόμων που αφορούν τα παιδιά που ζουν ρυθμίσεις μετά τη θραύση του γονεϊκού ζεύγους, τη βελτίωση, την ευημερία και την ανάπτυξή τους, λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον και μόνο το συμφέρον των παιδιών.
Το δικαίωμα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε καταστάσεις γονικού διαχωρισμού, που αναφέρονται στο άρθρο 9-1 της Σύμβασης:
"Τα συμβαλλόμενα κράτη εξασφαλίζουν ότι το παιδί δεν διαχωρίζεται από τους γονείς του κατά της θέλησής του, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές αποφασίσουν, υπό τον δικαστικό έλεγχο και σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους και διαδικασίες, ότι ο διαχωρισμός αυτός είναι αναγκαίος προς το συμφέρον του παιδιού."
Στην πραγματικότητα, αναφέρθηκε στο συνέδριο ότι η έρευνα στην ψυχολογία δείχνει ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ της προσκόλλησης στον πατέρα και εκείνης στη μητέρα και ότι τα παιδιά έχουν προδιάθεση να οικοδομούν και να απολαμβάνουν πολλαπλές σχέσεις προσκόλλησης. Ο κύριος παράγοντας που εξηγεί τις διαφορές είναι ο χρόνος που αφιερώνεται στην αλληλεπίδραση με το παιδί: όσο περισσότερο ο γονέας ασχολείται με τη φροντίδα του μωρού, τόσο πιο ευαίσθητος και ανταποκρινόμενος είναι, και αντιστρόφως. Δεδομένου ότι τα παιδιά έχουν δημιουργήσει σημαντικές σχέσεις και με τους δύο γονείς, πρέπει να έχουν μια προϋπόθεση κατοικίας που τους επιτρέπει να διατηρήσουν ή να ανοικοδομήσουν αυτές τις σχέσεις μετά την διακοπή του γονικού ζευγαριού.
Έρευνα στη Σουηδία δείχνει ότι τα μικρά παιδιά (ηλικίας 3-5 ετών) που ζουν σε ισότιμη εναλλασσόμενη κατοικία έχουν ένα επίπεδο ευημερίας ισοδύναμο με εκείνο των παιδιών των ενωμένων ζευγαριών. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί αναφέρουν ένα υψηλότερο επίπεδο ψυχολογικών προβλημάτων στα παιδιά που ζουν κυρίως με έναν μόνο γονέα. Παρόμοια αποτελέσματα παρουσιάζονται με τους εφήβους ηλικίας 12-15 ετών. Μια μελέτη που διεξήχθη με 5.000 έφηβους ηλικίας 10-18 επιβεβαιώνει και διευκρινίζει ότι ούτε τα παιδιά σε εναλλασσόμενη κατοικία, ούτε οι γονείς τους, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση ή αμηχανία από το γεγονός ότι αλλάζουν συχνά τον τόπο διαμονής τους.
Σχετικά με την Ελλάδα, τοποθετήθηκε στο συνέδριο ο νομικός Οικογενειακού Δικαίου, δρ Κωνσταντίνος Δεμερτζής, αναφέροντας, εν πρώτοις, απόσπασμα του αστικού κώδικα, βάσει του οποίου το Δικαστήριο αποφασίζει, σύμφωνα με τις νομικές διατάξεις, σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ασκηθεί (Ελληνικός Αστικός Κώδικας, άρθρο. 1511).
Πιο συγκεκριμένα, σε περιπτώσεις διαζυγίου, ο Ελληνικός Αστικός Κώδικας (Άρθρο. 1513) προβλέπει από το 1983 ότι η άσκηση της γονικής μέριμνας μπορεί να ανατεθεί στον ίδιο γονέα ή, εφόσον συμφωνούν, να διορίζει ταυτόχρονα τον τόπο κατοικίας του παιδιού και στους δύο από κοινού. Το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει διαφορετικά, ειδικά μπορεί να μοιράσει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων ή να την αναθέσει σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Σύμφωνα πάντως με τον δρα Δεμερτζή, στην περίπτωση της Ελλάδας, το οικογενειακό σύστημα που εφαρμόζεται ακολουθεί την εξίσωση ότι το συμφέρον του παιδιού έγκειται στη μονογονεϊκή φύλαξη/κηδεμονία του παιδιού και ότι οποιαδήποτε άλλη πρόταση, προς ένα πιο δίκαιο και βιώσιμο σύστημα διατήρησης των δύο γονέων μετά το χωρισμό των γονέων, θεωρείται ένας "επικίνδυνος πειραματισμός".
«Το σκληροπυρηνικό άκαμπτο και αμείλικτο μονογονεϊκό οικογενειακό σύστημα, το οποίο εφαρμόζεται στην Ελλάδα, προκαλεί πάντα έντονη δυστυχία σε πολλές περιπτώσεις, [..] αλλά οι υποστηρικτές τους αισθάνονται ελεύθεροι να προσποιούνται ότι είναι "το καλύτερο σύστημα μεταξύ των καλύτερων δυνατών συστημάτων. Αντίστοιχα, η κοινή επιμέλεια θεωρείται ως εξωγήινη απειλή για μια καθιερωμένη κανονικότητα», δήλωσε.
Επιπλέον, ο δρ Δεμερτζής, πιστεύει πως ενάντια στην κατάσταση αυτή, η αντίσταση στις προτάσεις κοινής επιμέλειας ή εναλλασσόμενης κατοικίας, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά και μόνο αναφέροντας «μελέτες» που απέδειξαν ότι, στο εξωτερικό, υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, η κοινή επιμέλεια είναι πιο επωφελής για τα παιδιά από την αποκλειστική επιμέλεια. Πολύ περισσότερο χρειάζονται δύο πράγματα, είπε:
(α) Μια τολμηρή δογματική αποδόμηση του πλέον επικρατούμενου σκληροπυρηνικού οικογενειακού συστήματος.
(β) Υπάρχει «η πιθανότητα να υπάρξει κοινή επιμέλεια», δηλαδή να εφαρμοστεί στην πρακτική, να δοκιμαστεί, να συζητηθεί, να επιτύχει.
«Η μόνη ευκαιρία για ένα κοινό σύστημα που πρέπει να εφαρμοστεί είναι η διεθνής ρύθμιση. Αυτό που φαίνεται να είναι "εθνικές συνήθειες", στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι παρά μόνο λόμπι, που υποκαθιστούν κάθε εθνική δυνατότητα σε ένα πιο δίκαιο, λειτουργικό και επαρκές οικογενειακό σύστημα, καταρχήν παρακωλύοντας κάθε σοβαρή προσπάθεια προς μια κοινή νοοτροπία γονέων», τόνισε.
Ωστόσο, υπογράμμισε πως έχουν υπάρξει κάποιες πρώτες ηλιαχτίδες περιπτώσεων κοινής επιμέλειας με προτροπή δικαστών βάσει του αστικού κώδικα, οι οποίες όμως παραμένουν μεμονωμένες περιπτώσεις εξαίρεσης στον κανόνα.-
Την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου η νέα ερμηνεύτρια Ξένια Ροδοθεάτου και ο συνθέτης Αποστόλης Αρμάγος ανεβαίνουν μετά από 3 χρόνια ξανά μαζί στη σκηνή για ένα μοναδικό live στον φιλόξενο χώρο του Αστερίσκου(πρώην Άλικο).
Ξεκίνησαν μαζί την πορεία τους στη δισκογραφία δημιουργώντας δυο δίσκους (“Το η του ήλιου” και “Απόσχιση”) οι οποίοι απέσπασαν πολύ καλές κριτικές και στη συνέχεια ακολούθησαν διαφορετικές διαδρομές.
Η Ξένια Ροδοθεάτου, η οποία έχει στις αποσκευές της δυο ολόφρεσκες και ανατρεπτικές διασκευές (“Στα ψηλά τα παραθύρια” και “Του Αιγαίου τα blues”) που αγάπησαν τα ελληνικά ραδιόφωνα και ο Αποστόλης Αρμάγος που έχει υπογράψει τη μουσική σε δυο ακόμα δίσκους (“Άγνωστη Πορεία” και “Στην Άλλη Όχθη” με τη φωνή του Νίκου Βενετάκη και της Άννας Λινάρδου αντίστοιχα) μας υπόσχονται ένα πρόγραμμα με πρωτότυπα κομμάτια από τη δισκογραφία τους καθώς και τραγούδια που αγαπάνε πολύ.
Όπως λένε και οι ίδιοι, δεν έχουν σκοπό να συνεχίσουν να εμφανίζονται μαζί οπότε είναι ευκαιρία να τους δείτε ολοζώντανους την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου. Μαζί τους ο εκλεκτός τους συνεργάτης στην λύρα, Άνδρέας Αρβανίτης.
